TERÖRE ALIŞILMAZ

İnsanlığın vazgeçemediği kolaycılığıdır alışkanlık. Alışkanlığın olumlusu olumsuzu; bilgilisi, taklitçisi; zorunlusu, istemlisi olabiliyor.

Olumsuz durumlarda alışkanlık;  geriletici olmasının yanında, irade sahibi insan için kötücül durumdur. Uzun vadede olumlu işlerimizde dahi alışkanlık, yararlı değildir. Başlangıçtaki kolaycılığı caziptir; sürdürüldüğünde  kanıksamayı, kesinliği, sabitliği kalıcılaştırır; yaşamın zorunlu değişimleriyle yüz yüze gelindiğinde, kolaycılığın  bütün kazançları bir anda kaybedilebilinir.

Bölgemizde yaşanılan çatışma ve terör eylemleri, bölgenin en dirayetli ülkesi olan Türkiyemize yayılma girişimleri gösteriyor. Bu girişimler, planyacı ve uygulayıcılar tarafından önce, güneydoğu kırsalında ardından, aynı bölgedeki yerleşim kesiminde  direnme noktaları inşa ederek kalıcılaşma çabalarına dönüştürülmek istenmektedir.

İktidarın kararlı, güvenlik güçlerinin amansız çabalarıyla bu plan ve girişimler,  yerlerinden söküme uğramaktadır. Karşı taraf, bu söküme  hazırlanmış durumda; hemen   B planlarını devreye sokarak,     terörü büyük şehirlerimizde  kitle içinde birey infilakına dönüştürmeyi başlatmışlardır.

 



Görevimiz çok net; başta terör olmak üzere, özgürlüğü, inancı, bilimi kısıtlayan bütün baskı ve tutumlara insanlık ailesi olarak karşı  durmalıyız. Bu karşı duruş,sürekli uyanıklık gerektirmektedir. Çünkü mücadelede alışkanlık, uzun vadede içinde yeknesaklığı ve çözülmeyi doğuracaktır.  Kötücül organizatörler amaçlarını gerçekleştirmek için her engelleyici tutumu aşmanın öngörülmez planlarını yaparak güvenliği hazırlıksız yakalamanın dersini çalışacaklardır.  Bu yüzden  kötücülüğün amaçlarına karşı alınacak tedbirlerde alışkanlık yeknesaklık zaafları göstermemeliyiz. Aksi takdirde karşı duruş,  saldırganlar için yararlı hale gelecektir.

Konumuzu ilgilendiren asıl mesele mücadele halinde olunsa dahi kötücülüğün koşullarına alışmamaktır.  Baskıcı, engelleyici , ayrımcı, yok edici eylem ve yönelmelere karşı  tavrımız,  hiç bir zaman  alışkanlık içermemelidir. Kötülüğü  engelleyici tavır ve düzeneklerin,  "düzen"ve alışkanlığı  saldırganların gözünden kaçmayacaktır.

Ankara'da eylemcilerin kendilerini patlatarak günahsız vatandaşlarımızı katlettiği acı olayın, öncekilerin ardından başgöstermesini; bazı yazarlarımızca,  toplumsal bölünme ve boğazlaşma  olasılığını engellemek için "mücadelemizle terör ortadan kalkıncaya kadar, bir müddet terörle yaşamaya alışmalıyız"  şeklinde çıkarımlar yapılması; terör ile mücadelenin neden son bulmadığının "içerden" ipucunu göstermektedir.

Özer Ataç