TAYYAR OĞLU TALAT KOCAAĞAÇ,

Biraz felsefe;

Derler: “ Her nimetin külfeti vardır.”; “iyi sürücüler, araba kazasında; iyi dalıcılar denizde;

iyi pilotlar, sortide ölürmüş.” Anlaşılan nimette, yetenekte, lütufta kalmamak; onu tek şey

bilmemek; ona bağlanmamak; onu, hoş seda olarak geçiştirmek; ısrar etmemek

gerekiyor muş. Yine anlaşılan, her hangi konuda özel yetenekli doğanlar; bu

yeteneklerinin alanlarını durmaksızın genişletmeyi bırakamazlar; oysa diğerler insanların,

görece düşük olan kırılma dayanıklı(lı)ğı, onlarda da vardır. Bu ve benzeri sözler,

deneyimlerden, tanıklıklardan geçmiş kaynaklanmaktadır. Fakat hepsi göreceliğe

mahkûmdur.

Başka bir bakış; bedensel lütuflar veya meziyetler; mahallini bilemeyeceğimiz geçmiş

deneyimlerin (önce ölüydünüz, sonra dirilttik; yine öldürüp yine dirilteceğiz ) hak edişleri

olduğunu; ölçüsü ve süresinin belirlendiğini aklımızdan çıkarmamalıyız. Sebepsiz

korkularımız da böyle; onlar mahallini bilemeyeceğimiz deneyimlerin, yeni yaşam

deneyimlerine sirayet etmiş tortularıdır. Tırnağımızı kestiğimizde, hala yaşıyoruz; kesilen

parçayı alıp çöpe, toprağa atıyoruz. Öldüğümüzde buna benzer bir “seyredişle”,

bedenimize bakıp; onu, son bütünümüz sandığımızı, atamayacağız; onu, sevenlerimizin

usulca toprakla örtmesini izleyeceğiz.

En kalıcı tabela: “Her şey geçicidir; tutunmayınız!”

30 yıllık su adamı, 25.07.2015 günü çeşme açıklarında topuk tabir edilen kaya

çıkıntısında tüplü dalış parkurunu tamamladığında; 6 metrelik suda her daim andığı

Rabbine ulaşıp; kozası bedenini suya bırakırken; ondan 120 metre uzaklıktaki teknede

sevenlerini çaresizliğin çarmıhına bağladı.



Dalış teknesinin doğusunda bitirdiği dalışıyla; yaşamını çok hayranlık duyduğu babasının

ölüm yaşında, Talat isimli bedenini suya bırakarak bitirdi. Onu son kez, dalış esnasında

20 metre sol yanımın iki metre ötesinde, derinde süzülürken gördüm. Tekneye çıkarılmış

kozasına ve daha sonraki hallerine hiç bakmadım. Boşluğunun doldurulmazlığı egoist

çaresizliğimde; onca vakit teknemizin telsiz imdat çağrısına; sağır, duymayan; el

vermeyen, ufukta görülmeyen; Suriyeli göçmenlerin peşine düşmüş sahil muhafaza

gücünün aksine; kuzey yönümüzün 200 metre açığında; sakin, güvenli, huzur içinde su

üstüne çıkarak, batı tarafına yavaşça ilerleyen yunus sürüsünü gördüğüm. O an çarmıh

acımın “aralıklarından”, sonsuz dinginliğin ve yüce esirgeyinin bitimsiz tasarrufunun

içinde olduğum düşüncesine döndürüldüm. Beni teselli etmeye çalışan arkadaşların;

bunlara tanıklığını, aynı şeyleri hissettiklerini bakışlarından sezdim.

Barkotlu yaşam

Binlerce işaret, binlerce sembol; aralıksız, sağanaklı çevremizdeki boşlukta, varlık

alemine yansıyarak; akıl almaz hesapla geçip, aktıklarını gösteriyor. Daha bir hafta önce,

Talatın küçük kızı Elif; rüyasını paylaşmış yorum istemiyti. yüzünü hatırlamadığı asılı bir

adam, üstlerine yıkılan yaşadıkları eski dönem sütunlu ev; ayna karşısındaki Rönesans

dönemlerine ait beyaz, uzun, yumuşak giysili kendi görüntüsü; yıkıntıdan sevdikleriyle

sağ sağlım çıkışları... olarak bana, babasının yanında anlattığı rüyası. Yine o günlerde

Talat ın bir kez gördüğüm arkadaşına, denize düşkünlüğünü ve ölümünün denizde

olacağına dair yaptığı sohbet. Göçmeden iki saat önce, Bekir Pakdemirli arkadaşa,

annesine olan hasret ve sevgisini yanımda anlatması. Devam ediyorum; o gün ilk defa

dalışa davet ettiğimiz Denizlili Avukat Oğuz Çağların doğum günü; Oğuzun eline

tutuşturulmuş küçük bir kap ve yanmamış bir mumlu sütlaca Talatın gönderdiği “kıdemli”

dalgın tebessümü. Böyle “bildirimlerin” binlercesinden ayırt edip anımsadığım kırıntıları,

sonradan anlamlandırabiliyorum. Çok şükür, Rabbimizin Rahmetiyle perdelenmişiz.

Arkadaşım;

Türk milletinin en fedakar Boşnaklara olan aidiyetinin övüncünü hep vurgulardı. Sağlam,

iddialı, yüksek özgüvenli; fikirlerini ses, fizik, vurgu, retoriğin altı çizili, uyumlu, düşkün

olduğu uçakların uçuşu gibi muhataplarının semalarında süzdürürdü.

Hatay üç yol da çocukluğu; Mithat Paşa torna bölümü lise dönemleri; Üniversite tehirleri;

kırmızı rengin coşkuyla estiği, 1980 yılı öncesi günler; hak arayışında gençlik solculuğu.

On yedi yaşına kadar varlıklı, sayacı babanın kollamasıyla görece rahatlığı; askerlik, TSK

gücünde milli voleybolculuk; fizik, güç ve biçiminin doruğunda, şimdi rengi solmakta

fotoğraflara verilen pozlar. Evlilik, rızık kazanma sorumluluğu. Sokakta, terlik, spor

ayakkabı satıcılığı.



Allahı içinde buluşu; Kuran öğrenciliği; araştırmalar; koşuşturmalar; gözü yaşlı

adanmışlık. İran İslam devrimi ve liderlerinin Orta Doğuda sökünü; ütopyanın umut edilen

tohumu; çok uzaktan duygusal, abartılmış destek dilekleri. Aynı duygu çemberinde

buluştuğu ve hala birbirlerini seven dava arkadaşları; Özer­Ömer Ataç, Levent

Balta,İbrahim Çalışır, İsmail Baykalmış, Burhan –Mehmet Erol, Harun Özdemir, Hilmi

Altun, Kazım Erten, Mahmut Altıntaş... Önde giden sevdikleri; Mehmet Alagaş, Ercüment

Özkan, Sait Çekmegil, Süleyman Karagülle; Hüseyin Avni Kansızoğlu; Edip Yüksel,

Mustafa İslamoğlu... Kucakladığı, evrensel “yedi notanın”, sonsuz olasılıkları...

Siyasette, Akevler ­ Adil Düzen bileşiminde yol tutuşu. Refah Partisi İl Yönetim Kurulu

üyeliği; İl Halkla İlişkiler Başkan yardımcılığı; naçar kazanç; tam gün siyaset. Dört

çocuk...Maddi sıkıntılar. Düşe kalka bitmeyen mücadele, nükseden zaaflar. Dönüp geldiği

secdeler; bir­lemeler. O dönemde, Recep Tayyip Erdoğan İstanbul da Refah Partisi İl

Başkanı. O da davadaşlarınca tam gün siyaset için onun gibi desteklenmekte. Ardından,

yolda kalan çabalar, kenara düşmeler. Oysa “ Yoldaki işaretler” kitabı hala yayınlanıyor!?

Ülke dışı seğirtmeler,

Kırgizistana hicret eden Süleyman Karagülleyle buluşma. Oralarda tutunma, kazanç

çabaları; yine iş, dost kırılmaları, kırgınlıkları; kazançsız dönüş. Zaaf kollayan dünyevi

kışkırtmalar; içten içe sevdalar... Yuvaya eşine hasretlik; çocuklarına kurban, bitmeyen,

vicdanlı dönüşler.

Asyadan dönüş, gidiş; zikzag arayışları. Bir türlü kazançlı çıkamadığı ticari yolculuğu;

Anadolu üniversitesi Sosyal Bölümlere kaydı. Yollar bitmiyor; Kemeraltında optisyenlere

ustalık dönemi; Çin Halk Cumhuriyeti, Hong Kong; Sudan girişimleri.

Deniz tutkusu

35 yıllık deniz sevdası; gece aysız gecelerde şinorkel balık av dalışlarımız; tüplü dalış

kursları...Vakit yok! Yola Devam. Siyaset, kenara itilmeler; direnip, sosyal Robin Hoodun

Türkiye versiyonu. Sokakta, yolda, mahallede; vapurda iskelede; çarşıda; devlet

kurumlarında; Türkiye Büyük Meclisinde, millet vekili odalarında; siyasi toplantılarda,

Narlıdere kurucusu olduğu Ak Parti toplantılarında; İzmir birinci Bölge Ak Parti Millet

Vekili Aday Adaylığında...Ne kadar eğreti, yoz, adamsendeci, kibirli, etiketli, işgüzarlık,

teşrifatçılık varsa; doğrudan, yüzüne, dimdik, sapa sağlam eleştirinin öznesi; işte kalın,

sağlam, dokunaklı, şiirsel; dalga boyu yüksek Talat arkadaşım, kardeşim... bunları bıraktı

bende. Boşluğu hiçbir zaman dolmayacak.

Allah suşehitlerinden kılsın; Cennette yine beraber olalım İnşaalah.